Arcadio L贸pez Casanova (Lugo, 1942), poeta e ensa铆sta, cursou entre 1959 e 1964 a carreira de Filosof铆a e Letras na Universidade de Santiago, entrando en relaci贸n cos mestres do galeguismo e cos escritores da chamada Xeraci贸n das Festas Minervais. Colaborou asiduamente nas p谩xinas de La Noche e La Voz de Galicia , e no 1961 edita o seu primeiro libro de poemas, Hombre 煤ltimo, retirado por orde gobernativa. Xa de volta 谩 s煤a cidade natal, prosegue coa s煤a actividade de pol铆tica cultural organizando e dirixindo o primeiro Curso de galego (1965), e unha memorable homenaxe a Lu铆s Pimentel. Asiste 谩 tertulia luguesa de Celestino Fdez. de la Vega , colabora na prensa con artigos de tem谩tica literaria, e funda a colecci贸n "Ronsel" de poes铆a. Comeza, as铆 mesmo, a impartir docencia no Colexio Fingoy, baixo a direcci贸n do profesor Carballo Calero, e pasa logo 贸 lNEM, onde coincide cos catedr谩ticos Alonso Montero e Amable Veiga. En 1967 publica Palabra de honor, libro tam茅n retirado por orde gobernativa. No 1968 obt茅n unha c谩tedra de Lingua e Literatura Espa帽olas, solicitando a praza do Instituto "Benlliure" de Valencia. Xa instalado na cidade levantina, desenvolve co seu colega e amigo, o profesor Eduardo Alonso, unha ampla tarefa de direcci贸n editorial e de publicaci贸ns sobre temas de historia, teor铆a e cr铆tica literarias, con obras como Lenguaje, expresi贸n literaria y ling眉铆stica del espa帽ol (1970), Lengua espa帽ola. La expresi贸n literaria (1974), El an谩lisis estilistico (1975) e Poes铆a y novela (1982).
No eido creativo inicia o ciclo dos Mesteres, que adianta en varios Pliegos a amigos, publica a antolox铆a Memoria dunha ed谩 (1976) e a edici贸n biling眉e, e primeira, de Mesteres (1976, Xerais 2000). No 1978 obt茅n o Premio "Adonais" con La oscura potestad (1979), e defende a s煤a Tese de doutoramento sobre Estructuras correlativas en la poes铆a espa帽ola contempor谩nea. Logo publicar谩 Liturxia do corpo (1983), poemario ao que se lle concede o Premio da Cr铆tica-Galicia 谩 creaci贸n literaria. Catro anos despois (1986), obt茅n por oposici贸n praza de Profesor Titular da Universitat de Val猫ncia, proseguindo o seu labor de investigaci贸n con estudios como Estructuras correlativas y funci贸n estil铆stica (1989), Lenguaje de la poes铆a y figuras gramaticales (1990), La poes铆a rom谩ntica (1991), Miguel Hern谩ndez, pasi贸n y eleg铆a (1993) e El texto po茅tico .Teor铆a y metodolog铆a (1994).
En relaci贸n coa literatura galega, edita a Antolog铆a po茅tica de Rosal铆a de Castro (1985, 2陋 ed., ampliada en 1995), Lu铆s Pimentel e "Sombra do aire na herba" (1990), 脕lvaro Cunqueiro e a vangarda po茅tica (1994), e o Diccionario metodol贸xico de an谩lise literaria. I. A Poes铆a (2001), as铆 como estudios sobre Ram贸n Cabanillas (1976), Lu铆s Seoane (1994), E. Blanco Amor (1993), Curros Enr铆quez (2001) e sobre "Fin de s茅culo e modernidade literaria" (1997) ou o "Modernismo en Galicia" (1999). A Real Academia Galega conc茅delle o Premio "Men茅ndez Pidal" de investigaci贸n por un traballo sobre a obra de E. Pondal. No eido da creaci贸n po茅tica, da 煤ltima d茅cada son os seus libros Raz贸n de iniquidad (1991, Premio Internacional "Ciudad de Melilla"), Noite do degaro (1994) e Asedio de sombra (1997, Premio "Tiflos").